Ik ben begin dit jaar aan een project begonnen. Het project borstvoedingsfotografie. Misschien een beetje een raar onderwerp voor sommigen. Of misschien heb je er totaal niks mee. Dat kan ik me helemaal voorstellen. Zelf ben ik vorig jaar mama geworden van onze kerel Merlijn.
Op de vraag of ik borstvoeding wilde geven had ik zoiets van ach proberen kan altijd, en al lukt t maar even, alles is meegenomen en zo niet, pech dan. En het lukte. Het lukte hartstikke goed! En eigenlijk ook wel makkelijk, zo ’s nachts aanleggen, veel makkelijker dan op moeten staan om een flesje te gaan maken. En die momentjes met je knulletje en hem er zo goed van zien groeien, dat is best een fijn gevoel. Dat borstvoeden was wel iets voor ons, iets wat ik eerder nooit van mezelf gedacht had. Dus gingen we er lekker mee door. Nu ben ik absoluut geen borstvoedingsguru of lid van de borstvoedingsmaffia, ieder zijn ding. En ik vind met flesvoeding absoluut niks mis. Sommigen doen alsof je je kind wat aandoet als je geen borstvoeding geeft en of de kunstvoeding georganiseerde misdaad is. Dat vind ik grote onzin. Doe als moeder waar je je goed bij voelt. Wat we ook kiezen, we doen het allemaal met grote liefde voor onze kindjes.
Maar waarom dat dit project? Je hoorde en zag steeds vaker in de media dat er gechoqueerd gereageerd werd op de zogenaamde ‘melfies’. Bekende Nederlanders en buitenlandse sterren die een selfie maakte terwijl ze borstvoeding gaven en soms in het openbaar. Dat kon niet, want oh wee je kon een beetje borst zien. Dat er overal blote tietenfoto’s te zien zijn, dat kon wel, maar dat die dingen gebruikt werden waar ze voor bedoeld zijn, nee dat moet verborgen worden. Telkens weer die discussie, waar gaat het over? Bloot mag overal op de meest ordinaire manier tentoongesteld worden maar een moeder die haar kind voedt, dat kan niet? En dat stuitte me wel tegen de borst(en). Dus wilde ik mijn steentje bijdragen. En als fotografe heb ik het project opgezet om borstvoedingsfoto’s te maken. Om het op een mooie manier onder de aandacht te brengen dat dit niet iets is wat je hoeft te verbergen. Een groepje lieve moeders helpen me hierbij door met hun kleine te poseren voor me.
En ik moet zeggen, ik voel me bevoorrecht dat ik zo’n mooie band tussen moeder en kind op de gevoelige plaat mag vastleggen, want die spat van het beeld af als ik de foto’s bekijk. En zo ben ik nu een half jaartje bezig. Ik heb een paar dames in de studio gefotografeerd en ook al wat buitenshoots gedaan. Hier wat resultaten. Ik hoop dat jullie ze mooi vinden. Want dit is toch puur natuur! Alle lieve moeders van het project, hartstikke bedankt! We gaan nog even door als jullie het goed vinden!